KULUKABILDO SA DAYONG ABRI SA KABUNTAGONgitagik ni Leo Carlo Casinillo
Kalit ko nimong giasuyan sa tanghagang nagputos
Ug nagbangutan sa imong gikapoy nga mga lutahan.
Imo kong gipadimdim sa kapait, karisgo ug ka way pulos
Sa gibati mong kasagmuyo diha sa mga lagom ug nanghuboy mong mga mata
Diin dili malilong ang pag tukaw, pag alindasay, pag yam-id
Sa imong mabudhiong pagpasipala sa gugma.
Kalit kang mitimbakuwas, misarasay, mitim aw
Ug mituwaw sa gipuyos mong pangaghog pangindahay.
Imo kong gilumsan sa subli mo nang pagpanampalas
Nga bugtong nasayod mao ra ang mangitngit ug nagpiyok nga kandila
Diha sa mga gabiing miduaw ang brown out kauban sa
Kahilom nga gibalsamar sa kangitngit.
Kalit lang milugwa ang mga baraw sa pamalikas
Mitusok ug mipukan sa nagbinugtong kaayo nga nagpabilin sa imong salabotan.
Imo kong gipasaksi sa pagkahanaw ug paglubong sa imong kamadasigon
Ug sa pag gakos mo ug pagpakaylap sa dautang mga laraw sa imong kalag
Diha sa sam-ang ubos sa langub sa Kang Irok sa sityo Luyat
Diin ikaw gihimugso ug gihatagan sa imong mga kapanulundanan.
Mipahiyom lamang ako ug mikatawa nga wa miabot sa akong mga mata.
Gihunghungan ko ikaw nga ako nakasabot ra, maong husto na.
Nahilom ang tanan, bisan ang kukok ug gangis nga nanag paindigay
Bisan ang mga iring ni Josing sa likod nga nanag maral,
kay ang tanan mipaamgo kanimo, ang mga pulong ko, miabri sa imong mga kalimutaw.
Namati ka kanako; kay ako ikaw man, ug ako ikaw.
No comments:
Post a Comment