THEY SAY IT ALL ENDS ON 12/21/12

December 21, 2012: Today, the dreaded “Doomsday” came without much pomp and exuberance. Some have foretold it would be postponed due to bad weather. I believe they are indeed correct. Sluggishly, I woke up and noticed the faint cool December wind stirring the still morning. Darkness pressed on itself rather stubbornly as clouds obscured the sun’s rising. It was very quiet. I opened my phone and noticed some messages. Most of it was about greetings of the end of the world that did not come. There was only one that tried to be funny. I found his joke so bland that I slept back after pissing. Still, I smiled thinking that the movie 2012 was a comedy after all. Today’s top of the morning is so monotonous.

Anyway, our Christmas Party starts at 3:00 PM today. I’ve already have prepared for this afternoon. My gifts are packed. Clothes for the event have been pressed. And I have set my mind to enjoy tonight and party like it’s the end of the world. I just hope the people of  room 202 share the same readiness.

However, I am concerned with the flow of the general program. We were not made thoroughly familiar with its flow. Also, if the activities are to be held in the courtyard, chances are, we will all be swallowed by darkness when the evening comes. I am not sure if they have also foreseen the possibility of rain for we were not told to set up tents. We better keep our “lechon” inside for that matter.

Yes! Our menu today includes, “lechon” pig, humba, steak, lumpia, spaghetti, salads, mango float and many more. Many more means many more, not the one where you’ll use it because you cannot mention any other more.

And oh, by the way, I have explicitly told my students to wear casual attire—something worthy of a world’s end. Tsk, see you then…

During the Party...

The Evil Council of Rm. 202

The people of Generosity (our section)

Tempting... :)))

Come ! Let's eat...

Fruits too...

King Leo the Great, adviser

the Seniors

The Juniors

The Musician wannabee

SINGING FOR THE SAN PEDRO CALUNGSOD THANKSGIVING MASS

November 30, 2012: Today is Bonifacio Day, a holiday at that. But Andres, may I request you not to demand a celebration today. We are reserving all our energies for one man only, and I’m sorry, today, that man is not you.

Viva San Pedro Calungsod !!

“Pag-maya mga Bisaya !! Karon, aduna na kamo’y santo nga makasabot sa inyong pinulongan !!”

Over a month after his canonization in Rome, the Archdiocese of Cebu has set November 30 as a National Thanksgiving Day for the young saint who was a martyr and a catechist. I am just proud I am part of this.

Part of what? Well, we are members of the One-Thousand-Five-Hundred Member Choir to sing for the Thanksgiving Mass at the South Road Properties, Cebu City… Yay !! 

MGA DUWA SA BATA PA AKO

MGA DUWA SA BATA PA AKO
gitagik ni Leo Carlo Casinillo

Mao kini nabantayan ko matag bakasyon

Ang uban mangitag sanga sa bayabas para himoong pangpisok nga kasing
Ni Alejo nga nabungol pagsigeg panalom ug tamala.

Ang uban adto sa ibabaw sa ka Bangkit, mangitag sanga
Himoong tirador sa mga baliala ug kurokutok sa daro sa datag.

Ang uban magsakit sa inahan aron palitan ug jolen sa tindahan ni Pitong 
Aron maka jomoy sa hagkot nga yuta duol sa puso.

Ang uban sa Lanao mamalit ug lastiko nga binugway tag singkwentas tabos
Diretso sa sementong bangko para maka dampa ug ismiker.

Ang uban mangawat ug gagmayng lawiswis magulang sa kagingking
Kawayan himoong luthang balahag sagisi aron gubat sa kalibunan.

Ang uban mosakas lubi kuhag dahon aron mamahimong bola
Sa sambunot nga sudlag bato para mabutod ang mga buko-buko.

Ang uban, manguhag bunot sa lubing gilana sa manalambal ug piang
Bakod ug singgit ug siyatong human gi-Ininsik pag ihap ang gilay on.

Ang uban manulo ug dili mangita ug hagkot nga lawa sa kamaisan ug sa mga baras-baras
Dayong kaplag sa kaka isulod sa pusporo tayhop sa kuwarto-kuwartong hinimo sa dahon sa lubing lunhaw.

Ang uban sa baybayon ug sa bungtod manguykoy ug sigay
Para binti ihikot sa lambo aron mabuak sa pandak ang langgoy nga gipatong sa Ispartan nga tsinelas.

Kining tanan abuton duol sa landahan ni Eyal Batoctoy
Diin mapuno kadtong hawanan sa mga talidhay ug sinumbagay 
Sa mga tikasan nga manuwaay nga bisan perming away,
Inig ka ugma, manag yampungad gihapon ug manag gala.

WAY BUOT

WAY BUOT
ni Leo Carlo Casinillo

Giingnan ko siya nga dili naka amigohon
Miyango siya ug midawat sa akong gitunol nga Bobot
Nagduwa mig bato-lata, karang ug siyatong
Ikaw nga akong kaaway, naglantaw lang, hilom, way kanaas
Ilhan kaayo nga nasuya ka ug ako nga dakong karahu,
Gibayaw sa garbo nga ikaw nga akong kontra, na “S.”

KADTONG WA PA NANGAMATAY ANG MGA GAMHANAN SA AMOA

KADTONG WA PA NANGAMATAY ANG MGA GAMHANAN SA AMOA
ni Leo Carlo D. Casinillo

Nagpaugat si nong Agdoy, dugay man mitaliwan,
Siya makugi nga mutayhop, mutalutho sa mga tingkoy
Ug mga nagbutod nga tiyan aron mahupay ang mga ugat
Makapaniudto na sa kumbira didto sa Poo nga ang
Tig hukad sa kan on ug  but-ol nagreklamo sa kalaylay
Ug pamaol niyang nahiaguman sa kakusog mangaon 
Sa mga bisita sa pista niadtong tuiga.

Si nong Aling uban sa iyang kahoy dangawanan pabiling himsog
Sa iyang pantawan, naglikit ug dalag pinulotan sa bakilid
Diin nalinding ang mga anak ni Basyat nga nangawat ug lumboy
Nga nangitom sa ka lubon ug kaaslom
Samtang siya nag kimpang-kimpang pag lugsong 
Aron pahalaron ug ugis nga manok tab ang ang mga tagtungod
sa kabatuan taliwala sa amoteng-kahoyan ni Emilio nga mamalarang.

Nagdumili usab pag pahulay si nang Pasyang,
Nga maoy nagtabang pagpahimugso kanako sa 86.
Giasoyan ako sa akong inahan nga ang mananabang nahikautot
Ug nagka-gidlay niadtong gabhiona diin ako mitiyabaw 
Sa una kong mga kasagmuyo niining mainit nga kalibutan
Gahi ug bukton, bisan pa tingali ug lat an sagol sa kapaya nga hilaw
Sa medya bol nga bahal, way ponsi-ponsi siguro gikan iyang kabaskog.

Guwatsinanggo pud ni si Juan, dili man madugta.
Basin tungod sa mga kalabera nga iyang gipangawat sa menteryo
Matag kwaresma aron isablay sa pulangki aron motuo ang mga bata
Nga siya gamhanan ug may kaalam sa paghimo ug katingalahan
Isuroy, ipanggukod sa kabataan, iyagyag gikan sa sako sa semento
Ang mga pangag nga ulo sa tawo nga may pipila ka buhok ug ugang unod
Nga mao hinuoy maka daman ug makapa-ihi namo sa banig. 

Si Kadlos, si Koba ug si Nong Anin; wala pa gyud hikaplagi sa sanggot
Nga maoy muputol sa ilang mga ugat diin nagdagayday ang gahom
Sa paghilot, samsam ug panambal ngadto sa mga inot ug matuohon.
Ang ilang mga lawas, mirisiko daw kopras sa udtong tutok
Nang ulwag ang ilang usa o duha ka ngiponng nanggungis sa kadugay.
Mga way kaligo sa kahadlok motuhop ang kabugnaw sa ilang mga panit
Nga nagputos sa pipila ka grano nga unod ibabaw sa bukog.

PINAKA-LISOD NGA PAG PASAYLO

PINAKA-LISOD NGA PAG PASAYLO
gitagik ni Leo Carlo Casinillo

Nabungol na ang pari sa imong mga sala;
Gikubalan na ang mga dalunggan mo sa iyang mga tambag.
Napuno nag lawalawa ang dughan mong hingpit nang
Gitangkupan sa iyang talagsaong bugkos sa kalimot.

Napudpod na ang gabayan sa hagdan sa kumbento;
Magkuto-kuto na ang mga ang-ang niini sa imong kanunayng
Pagsaka-kanaog matag adlaw pagpangayo sa pasaylong
Dugay nang gidalit kanimo sa wala pa mitaliwan siya.

Walay dila nga mahait nga makadulot sa imong alimpatakan
Aron makasabot ka nga ang tanan mong gikagul-an nahilakip na
Sa mga karaang napta ug doctrina nga gipalid sa kagahapong
Puno sa baho sa naptalina diha sa karaang parador sa inyong lawak.

Kalisod ba diay kung ikaw mismo ang dili maka pasaylo
Sa kaugalingon mong dugay nang nag-antos sa mga kasakit
Nga ikaw lamang ang nag-amuma aron mamahimong pulaw ang imong gabii
Urom ang imong kadlawn, ug impyerno ang imong kabuntagon.

KULUKABILDO SA DAYONG ABRI SA KABUNTAGON

KULUKABILDO SA DAYONG ABRI SA KABUNTAGON

gitagik ni Leo Carlo Casinillo

Kalit ko nimong giasuyan sa tanghagang nagputos
Ug nagbangutan sa imong gikapoy nga mga lutahan.
Imo kong gipadimdim sa kapait, karisgo ug ka way pulos
Sa gibati mong kasagmuyo diha sa mga lagom ug nanghuboy mong mga mata
Diin dili malilong ang pag tukaw, pag alindasay, pag yam-id
Sa imong mabudhiong pagpasipala sa gugma.

Kalit kang mitimbakuwas, misarasay, mitim aw
Ug mituwaw sa gipuyos mong pangaghog pangindahay.
Imo kong gilumsan sa subli mo nang pagpanampalas 
Nga bugtong nasayod mao ra ang mangitngit ug nagpiyok nga kandila 
Diha sa mga gabiing miduaw ang brown out kauban sa
Kahilom nga gibalsamar sa kangitngit.

Kalit lang milugwa ang mga baraw sa pamalikas
Mitusok ug mipukan sa nagbinugtong kaayo nga nagpabilin sa imong salabotan.
Imo kong gipasaksi sa pagkahanaw ug paglubong sa imong kamadasigon
Ug sa pag gakos mo ug pagpakaylap sa dautang mga laraw sa imong kalag
Diha sa sam-ang ubos sa langub sa Kang Irok sa sityo Luyat
Diin ikaw gihimugso ug gihatagan sa imong mga kapanulundanan.

Mipahiyom lamang ako ug mikatawa nga wa miabot sa akong mga mata.
Gihunghungan ko ikaw nga ako nakasabot ra, maong husto na.
Nahilom ang tanan, bisan ang kukok ug gangis nga nanag paindigay
Bisan ang mga iring ni Josing sa likod nga nanag maral, 
kay ang tanan mipaamgo kanimo, ang mga pulong ko, miabri sa imong mga kalimutaw.
Namati ka kanako; kay ako ikaw man, ug ako ikaw.

Outing in Dakong Bato

To be continued..

Mediong's Seaside Escape...